มหาชนก ตะลุยฮ่องกง
เดือนกรกฎาคมปีนี้ กลุ่มละครมะขามป้อมได้รับเชิญ ไปร่วมงานละครระดับโลก 2 งานติดกัน คือ งาน IDEA 2007 International Drama and Education Association ที่ฮ่องกงและและงาน Assiteg 2007 เกาหลี ฉันได้มีโอกาสติดตามชาวคณะในฐานะสมาชิกผู้เข้าร่วมงานและผู้ควบคุมเสียงในละครเรื่อง มหาชนก Never say die ที่นำไปร่วมในการประชุมคราวนี้ เลยบันทึกประสบการณ์สนุกๆมาเล่าสู่กันฟัง เชิญตอิดตามได้ณบัดนาว...........
15 ก.ค 50
ฉันนัดแนะกับริชาร์ด ไว้ตอน 11 โมง ที่สนามบินสุวรณภูมิ แบกสังขารมาเจอริชาร์ดในสภาพสะบักสะบอม เพราะเมิ่อคืนเพิ่งเสร็จงานปาร์ตี้ กับทีม Study Tour ของฝรั่งฝูงใหญ่ แล้วโซเซขึ้นเครื่องบินมาในสภาพครึ่งคนครึ่งอะไรไม่รู้ แล้วก็พาเราหนึ่งฝรั่ง หนึ่งจีน ข้ามน้ำข้ามทะเลมาที่เกาะฮ่องกง ด้วยสายการบิน อามิเรต์ เป็นครั้งแรกที่ได้นั่งเครื่องตะวันออกกลาง ด้วยอาการกลัวอาหารแขกขึ้นสมอง แต่ปรากฏว่าบริการและอาหารใช้ได้ทีเดียว ทำให้มายาคติเกี่ยวกับเรื่องอาหารแขกของฉัน วางลงไปได้มากทีเดียว สามชั่วโมงบนเครื่องบิน พาฉันมาร่อนลงที่สนามบินฮ่องกง เป็นรันเวย์บนเกาะเล็กๆ (อันนี้เห็นจาก กล้องเล็กที่ติดไว้แบบที่สายตานักบินจะเห็นแต่เขาถ่ายออกมาให้ผู้โดยสารดูด้วย) สนามบินใหญ่โต สวยงามแต่เล็กกว่าสุวรรณภูมิและไม่บ้าคลั่งขายของเท่าเรา ออกมาเจอ น้องหมวยเจมี่ มารับพวกเรา เธอเป็นอาสาสมัครที่รับหน้าที่ในการดูแลคณะละคร อารมณ์เหมือนนักศึกษา พาไปซื้อตั๋ว” Octopus Card “ ที่สามารถใช้เป็นบัตรเดินทางได้สำหรับการขนส่งทุกชนิดทั้ง รถใต้ดิน บนดิน รถเมล์ เรือเฟอร์รี่ หรือใช้ซื้อของตามร้านสะดวกซื้อ และเครื่องขายของอัตโนมัติได้ด้วย นัยว่าเป็นปลาหมึกยักษ์ หนวดยั้วเยี้ยเหมือนเครือข่ายการขนส่งที่นี่ ราคาสูงเหมือนกัน สามร้อยเหรียญ เท่ากับพันห้า แพงเหมือนกันวะ เรานั่งรถ Airport Express เป็นรถหัวจรวดทันสมัยเป๊ะ ราคาตั๋ว 100 เหรียญต่อเที่ยว ใช้เวลาแค่ 28 นาที บึ่งจากสนามบินอันไกลโพ้นเข้าไปที่สถานี Hongkong เป็นเหมือนชุมทางต่อรถทุกชนิดในฮ่องกง แล้วนั่งรถเมล์สองชั้น ตั้กๆ เบอร์ 94 มาที่ มหาวิทยาลัยฮ่องกง เป็นหอพัก ชื่อ star hall มีหอพักอีกแห่งอยู่ใกล้ๆกันชื่อ Madam Tung Ho อะไรสักอย่างอยู่ใกล้ๆ เราได้ห้องชั้นสิบสี่ ขึ้นมา เข้าทีแรกก็ตกกะใจเพราะห้องมันเล็ก มีสองเตียง มีชั้นวางหนังสือและเขียนหนังสือ และตู้เสื้อผ้า เล็กๆให้ทุกห้อง มีห้องน้ำรวมแยกออกไป และ มองออกไปเห็นไฟวิบวับ ของอ่าวฮ่องกงยามค่ำคืน ก็น่าสนใจดีสำหรับการมาฮ่องกงคืนแรกของฉัน
เดือนกรกฎาคมปีนี้ กลุ่มละครมะขามป้อมได้รับเชิญ ไปร่วมงานละครระดับโลก 2 งานติดกัน คือ งาน IDEA 2007 International Drama and Education Association ที่ฮ่องกงและและงาน Assiteg 2007 เกาหลี ฉันได้มีโอกาสติดตามชาวคณะในฐานะสมาชิกผู้เข้าร่วมงานและผู้ควบคุมเสียงในละครเรื่อง มหาชนก Never say die ที่นำไปร่วมในการประชุมคราวนี้ เลยบันทึกประสบการณ์สนุกๆมาเล่าสู่กันฟัง เชิญตอิดตามได้ณบัดนาว...........
15 ก.ค 50
ฉันนัดแนะกับริชาร์ด ไว้ตอน 11 โมง ที่สนามบินสุวรณภูมิ แบกสังขารมาเจอริชาร์ดในสภาพสะบักสะบอม เพราะเมิ่อคืนเพิ่งเสร็จงานปาร์ตี้ กับทีม Study Tour ของฝรั่งฝูงใหญ่ แล้วโซเซขึ้นเครื่องบินมาในสภาพครึ่งคนครึ่งอะไรไม่รู้ แล้วก็พาเราหนึ่งฝรั่ง หนึ่งจีน ข้ามน้ำข้ามทะเลมาที่เกาะฮ่องกง ด้วยสายการบิน อามิเรต์ เป็นครั้งแรกที่ได้นั่งเครื่องตะวันออกกลาง ด้วยอาการกลัวอาหารแขกขึ้นสมอง แต่ปรากฏว่าบริการและอาหารใช้ได้ทีเดียว ทำให้มายาคติเกี่ยวกับเรื่องอาหารแขกของฉัน วางลงไปได้มากทีเดียว สามชั่วโมงบนเครื่องบิน พาฉันมาร่อนลงที่สนามบินฮ่องกง เป็นรันเวย์บนเกาะเล็กๆ (อันนี้เห็นจาก กล้องเล็กที่ติดไว้แบบที่สายตานักบินจะเห็นแต่เขาถ่ายออกมาให้ผู้โดยสารดูด้วย) สนามบินใหญ่โต สวยงามแต่เล็กกว่าสุวรรณภูมิและไม่บ้าคลั่งขายของเท่าเรา ออกมาเจอ น้องหมวยเจมี่ มารับพวกเรา เธอเป็นอาสาสมัครที่รับหน้าที่ในการดูแลคณะละคร อารมณ์เหมือนนักศึกษา พาไปซื้อตั๋ว” Octopus Card “ ที่สามารถใช้เป็นบัตรเดินทางได้สำหรับการขนส่งทุกชนิดทั้ง รถใต้ดิน บนดิน รถเมล์ เรือเฟอร์รี่ หรือใช้ซื้อของตามร้านสะดวกซื้อ และเครื่องขายของอัตโนมัติได้ด้วย นัยว่าเป็นปลาหมึกยักษ์ หนวดยั้วเยี้ยเหมือนเครือข่ายการขนส่งที่นี่ ราคาสูงเหมือนกัน สามร้อยเหรียญ เท่ากับพันห้า แพงเหมือนกันวะ เรานั่งรถ Airport Express เป็นรถหัวจรวดทันสมัยเป๊ะ ราคาตั๋ว 100 เหรียญต่อเที่ยว ใช้เวลาแค่ 28 นาที บึ่งจากสนามบินอันไกลโพ้นเข้าไปที่สถานี Hongkong เป็นเหมือนชุมทางต่อรถทุกชนิดในฮ่องกง แล้วนั่งรถเมล์สองชั้น ตั้กๆ เบอร์ 94 มาที่ มหาวิทยาลัยฮ่องกง เป็นหอพัก ชื่อ star hall มีหอพักอีกแห่งอยู่ใกล้ๆกันชื่อ Madam Tung Ho อะไรสักอย่างอยู่ใกล้ๆ เราได้ห้องชั้นสิบสี่ ขึ้นมา เข้าทีแรกก็ตกกะใจเพราะห้องมันเล็ก มีสองเตียง มีชั้นวางหนังสือและเขียนหนังสือ และตู้เสื้อผ้า เล็กๆให้ทุกห้อง มีห้องน้ำรวมแยกออกไป และ มองออกไปเห็นไฟวิบวับ ของอ่าวฮ่องกงยามค่ำคืน ก็น่าสนใจดีสำหรับการมาฮ่องกงคืนแรกของฉัน
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น